هدف عالی قیام امام حسین (علیه السلام) از زبان خود ایشان
قیام مقدس و پرشکوه امام حسین (ع) ریشه در انحرافهای بنیادی و اساسی در جامعه اسلامی داشت . این انحرافها زائیده انحراف حکومتاسلامی از مسیر اصلی خود از سقیفه به بعد بود . که پس از شهادتعلی (ع) کلا به دست سلسله سفیانی و حزب ضد اسلامی اموی افتاد .
بهگواهی اسناد تاریخی ، سران این حزب هیچ اعتقادی به اسلام و اصولآن نداشتند (1) و ظهور اسلام و به قدرت رسیدن پیامبر اسلام(ص) را ، جلوهای از پیروزی تیره بنیهاشم بر تیره بنیامیه ، در جریان کشمکش قبیلگی در درون طایفه بزرگ قریش میدانستند (2) . و با یکحرکتخزنده ، به تدریج در پوشش اسلام به مناصب کلیدی دستیافتند (3) و سرانجام از سال چهلم هجری ، حکومت اسلامی و سرنوشت ومقدرات امت اسلامی به دست این حزب افتاد و پس از بیستسال حکومتمعاویه ، و به دنبال مرگ وی ، پسرش یزید به قدرت رسید که اوجانحراف بنیادی ، و جلوهای آشکار از ظهور «جاهلیت نو» در پوششظاهری اسلام بود (4) .
امام حسین (ع) نمیتوانست در برابر چنینفاجعهای سکوت کند و احساس وظیفه میکرد که در برابر این وضع ، اعتراض و مخالفت کند . سخنان ، نامهها و سایر اسنادی که از امامحسین (ع) به دست ما رسیده ، به روشنی گویای این مطلب است . ایناسناد بیانگر آن است که از نظر امام ، پیشوا و رهبر مسلمانانشرائط و ویژگیهایی دارد که امویان فاقد آنها بودند و اساسانحرافها و گمراهیها این بود که عناصر فاسد و غیر لایق ، تکیه برمسند خلافت اسلامی و جایگاه والای پیامبر زده بودند و حاکمیت وزمامداری آنها ، آثار و نتائجبسیار تلخ و ویرانگری به دنبالآورده بود .